มีฉากมา แล้วให้บรรยายตัวละคร และการพบกับตัวละครนั้นๆ ภายใน 10 นาที SD: 1 หลังนัดแนะกับมิยูว่าให้ไปเจอที่กระท่อมติดแม่น้ำหลังบ้าน ผมก็ได้ตัดสินใจเดินออกจากงานมาก่อน ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีก็เดินมาถึงกระท่อม “มิยูน่าจะใช้เวลาอีกสักพักในการมาที่นี่ ดังนั้นเดี๋ยวเราเดินเล่นแถวนี้ก่อนดีกว่า” รอบข้างกระท่อมไม้หลังนี้รอบล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ มีแม่น้ำขนาดย่อมๆ อยู่ข้างหลัง กระท่อมหลังนี้จะมีติดตั้งกังหันขนาดใหญ่ไว้สำหรับสร้างพลังงานน้ำให้กับบ้านของพวกเรา ผมกับมิยูมักจะมานัดเจอกันที่นี่ทำเรื่องลับด้วยกันเสมอ เพราะปลอดภัย และห่างจากผู้ใหญ่ที่จะเข้ามาเห็น

ประเด็นหลักของเรื่อง คือความสัมพันธ์ของตัวละครที่ถูกพัฒนาพร้อมเรื่องราว นิยายไม่จำเป็นต้องเป็นแนวรักทุกเรื่องก็ได้ แต่ความสัมพันธ์ทำให้ไลท์โนเวลมีมิติมากขึ้น แนวรักในไลท์โนเวล มี 2 ประเภท เลิฟคอเมดี้ ให้คนอ่านซึ้งหรือฮา ตลกขำขันเบาสมอง มีเนื้อหาผ่อนคลาย อ่านเพลินๆ และเต็มไปด้วยเซอร์วิส หรือต่อมุกไปมา เลิฟดราม่า ปัญหาการเติบโตของตัวละคร มีส่วนผสมของชีวิตจริงมากกว่า พูดเรื่อง การโตขึ้น ความตาย หรือครอบครัว

บทสนทนา เป็นจุดเด่นของ LN ที่ทำให้แตกต่างกับนิยาย ทำให้การเดินเรื่องเร็ว และสนุกกว่า ต้องให้แต่ละตัวละครมีน้ำเสียงและคำพูดชัดเจนแยกได้ว่าใครเป็นคนพูด สำหรับการสร้างสนทนาให้ตลก จะเพิ่มเติมตรงที่มีจังหวะตบด้วย โดยมีหลายเทคนิคดังนี้ จังหวะการตบมุกแบบมันไซ (ญี่ปุ่น) มีจังหวะ 1-2 คือ ชง และ ตบ มีตัวหนึ่งเล่าเรื่อง อีกตัว ตบเรื่องด้วยการขัดจังหวะให้คนตลก จังหวะการตบมุกแบบตลกคาเฟ่

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าน้องแมวตกใจวิญญาณออกจากร่างไปอยู่ในโลกของผี Genre: Fantasy, Drama Logline: เรื่องราวของแมวที่วิญญาณออกจากร่างไปอีกโลก ได้เจอเจ้าของเก่า มีเรื่องให้ตัดสินใจว่าจะปล่อยแมวกลับไป หรือให้แมวอยู่ที่นี่ ตัวละคร: หยาง: แมวดำทั้งตัว อายุ 1 ปี เป็นแมวปกติ บอย: เด็กผู้เป็นเจ้าของเก่าหยาง เสียชีวิตพร้อมกับครอบครัวในวัยเพียง 10 ปี ครูมีนา:

มีฉากมา แล้วให้บรรยายตัวละคร และการพบกับตัวละครนั้นๆ ภายใน 10 นาที SD: 1 หลักจากพวกเราแหกคุกที่กักขังพวกเรามานับสามปี สิ่งแรกที่ผมกับมิกะน้องสาวของผมคิดถึงเป็นแรก คือ เมืองของบ้าน บ้านของพวกเรา และคุณพ่อคุณแม่ที่รออยู่ที่บ้าน เราทั้งคู่ขโมยรถและรีบขับมัน เพื่อกลับมาถีงบ้านให้เร็วที่สุด แต่สิ่งที่เห็นนั้นผิดไปจากที่คิดเอาไว้ ไม่สิต้องบอกว่าพวกเรารู้อยู่แล้วละว่ามันต้องเป็นแบบนี้ แค่พวกเราไม่อยากยอมรับมันว่า เมืองของพวกเราจบสิ้นไปแล้ว มิกะวิ่งออกไปออกจากผมไปยังที่ถนน เธอยื่นนิ่งไม่ส่งเสียงพูดใดๆ

เป็นการกำหนดพื้นหลังให้กับไลท์โนเวลของเราว่า จะเกิดขึ้นในโลก สถานที่ หรือฉากหลังแบบใด การกำหนดนั้นทำให้เข้าใจกฏของโลกนั้นๆ การกำหนดโลกที่ดีช่วยทำให้ไลท์โนเวลมีความลึก และแตกแขนงเรื่อง เจาะลึกนำมาสร้างเนื้อหาต่อได้ การเล่าเซ็ตติ้งไม่ต้องเล่าทั้งหมด ให้เล่าผ่านตัวละคร ให้คนพอเข้าใจก็พอ ถ้าเล่าทีเดียวหมดมันจะน่าเบื่อมาก การแบ่งโลกมีหลายแบบ ดังนี้ โลกปรกติของเรา โลกธรรมดาที่ไม่มีอะไรแปลกใหม่ ใช้กับพวกเลิฟคอม ผู้อ่านใช้สามัญสำนึกปกติในการอ่านและเข้าถึงได้ทันที โลกปรกติของเราที่มีเบื้องหลังบางอย่างที่ถูกซ่อนไว้ โลกปกติ ที่มีเบื้องหลัง การต่อสู้ของคนมีพลังพิเศษ,

เรื่องสั้น นักเวทย์ กริมป์ ไนท์ กับสถานการณ์วุ่นๆ ในบาร์เนเวล Logline: เหตุการณ์พักผ่อนช่วงเย็นของนักเวทย์ กับเรื่องสนุกๆ กับสองสาวพนักงานเสิร์ฟของร้าน ตัวละคร: กริมป์ ไนท์ รูปร่างหน้าตา: ชายหนุ่มอายุช่วง 25 ปี ใบหน้าเด็กว่าวัย ดูไม่น่าเชื่อถือ ผมสั้นสีดำ ตัวสูงตามปกติ ดวงตาสีทอง

ตอน ต้นกำเนิดของหนังสือเวทย์มานาลิส ตัวละคร– นักเวทย์ไร้นาม– มานาลิส– นักปราชญ์ เอลิส โครงเรื่องของตอน แนะนำให้รู้จักนักเวทย์ไร้นาม และหนังสือเวทย์ นักเวทย์ขอให้หนังสือเล่าเรื่องในอดีตให้ฟัง แนะนำนักปราชญ์เอลิส แนะนำการสร้างมานาลิส และการสอนมานาลิส เอลิสตาย มานาลิสถูกนำไปขังเก็บเอาไว้ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่อากาศแจ่มใส ท่ามกลางป่ารกในพื้นที่ระหว่างเมืองใหญ่เทลล่า และอัลเดีย มีบ้านดินตั้งไว้อยู่ เป็นบ้านง่ายๆ ซึ่งไร้ความปราณีตที่นักเวทย์ผู้หนึ่งสร้างไว้เมื่อวันก่อน

มีฉากมา แล้วให้บรรยายตัวละคร และการพบกับตัวละครนั้นๆ ภายใน 10 นาที SD: 1 เมื่อผมมาถึงเกียวโตเมืองโบราณของญี่ปุ่น ที่แรกที่เราได้ไปเยือนคือวัดโบราณที่แนะนำในหนังสือท่องเที่ยวในมือ เอกลักษณ์ของวัดนี้คือมีเสาแดงทอดยาวตั้งแต่เนินเขาขึ้นไปตลอดทางจนถึงบนสุด ซึ่งว่ามีถึงพันต้นเลยทีเดียว ในฤดูใบไม้ผลิแบบนี้อากาศยังไม่ร้อนมาก ผมจึงค่อยๆ เดินขึ้นมาเรื่อยๆ ประมาณยี่สิบนาทีผ่านไป ระหว่างการสำรวจวัดก็พบเจอกับสาวผู้หนึ่ง เธอมีผิวขาวสายดังลูกคุณหนูที่ได้รับการดูแลมาอย่างดี เธอใส่ชุดมิโกะสีขาวสลับแดงตัวใหญ่โคร่ง ในมือข้างขวากำร่มโบราณ่เอาไว้ เห็นแล้วนึกถึงอดีตราวหลายสิบปีก่อนขึ้นมา เมื่อสังเกตเห็นผม

การอธิบายตัวละครด้วยการบรรยาย ต้องใช้ประสบการณ์เป็นหลัก มีข้อควรระวัง 4 อย่าง ลำดับของการบรรยาย ค่อยๆ โพกัสจากตัวละครกอน เริ่มบรรยายเป็นใคร เพศอะไร แล้วค่อยๆ ขยับไปส่วนอื่นก่อนจะจบด้วยบรรยากาศ และฉากในช่วงท้าย การใช้ประโยคซับซ้อน หรือฟุ่ยเฟือยเกินไป แก้โดยการตัดประโยค เรื่องการใช้คำเชื่อม ประพันธสรรพนาม ได้แก่ ที่ ผู้ ซึ่ง

ขั้นตอนต่อไป คือ การออกแบบตัวละคร คือส่วนสำคัญเพื่อนำพาคนดูไปสัมผัสกับเรื่องที่แต่งไว้ LN มีไทป์ตัวละครหลายแบบ เช่น ซึนเดเระ แบบ รักนะ แต่ไม่แสดงออก แรกๆ มีเยอะ หลังๆ เสื่อมความนิยมลง แต่ก็ยังมีอยู่เสมอ เนื่องจาก เป็นตัวตบมุกที่ดี พูดมาก เขียนง่าย คูลเดเระ รักนะ

ประเด็นเกี่ยวกับเรื่องแฟนตาซี พระเอกหรือทีมพระเอกต้องมีลักษณะสักอย่างหนึ่ง ไม่ได้แบบธรรมดามากๆ แต่เริ่ม สร้างคาแล็กเตอร์ตัวละครให้มีจุดเด่น นิสัยจะเล็กร้าย หรือแปลกก็ได้ แต่ต้องมีเอกลักษณ์ที่แบบพูดถึงปุ๊บแล้วนึกถึงตัวละครเรื่องนี้ได้ ออกแบบดีไลน์ตัวละครให้มีรูปร่างในปาร์ตี้เดียวกันต่างกัน โดยเฉพาะเรื่องสี, ทรงผม, ความสูง, หน้าอก คนที่เก่งแต่ไม่ใช่ตัวเองในเรื่องจะหมดบทอย่างรวดเร็ว ประเด็นเกี่ยวกับเรื่องตลก และเซอร์วิส ทำเรื่องซีเรียสให้เป็นเรื่องตลก แสดงจังหวะตลก ตบมุกบ่อยๆ ถี่ๆ มีเรื่องไม่สมเหตุสมผล หลุดกรอบได้